دستگاه تحریک الکتریکی مغز (tES)
tES خود میتواند چند روش مختلف را شامل شود، از جمله tDCS، tACS، tPCS، OtDCS و tRNS. در تمامی این روشها جریان الکتریکی ضعیفی به وسیله الکترودهای قرار گرفته بر روی سر در مدت زمانی مشخص به قشر مغز منتقل میشود که تحریکپذیری نورونهای ناحیه مورد نظر را تحت تأثیر قرار میدهد. از انواع این روشها در پژوهشها و کاربردهای بالینی مانند درمان افسردگی، میگرن، بعضی اختلالات حرکتی و شناختی، اسکیزوفرنی و... استفاده میشود.
تحریک الکتریکی فراجمجمهای با جریان مستقیم (tDCS): در این روش با استفاده از الکترودهایی که بر روی سر قرار میگیرند (آند و کاتد)، جریان ثابتی در محدوده 1/0 تا 2 میلی آمپر ارائه میشود که بسته به نوع تحریک منجر به مهار و یا تحریکپذیری نورونهای منطقه مورد نظر خواهد شد.
تحریک الکتریکی فراجمجمهای با جریان متناوب (tACS): این نوع تحریک، جریان تنظیم شدهای را به صورت موج سینوسی و بر اساس فرکانس تعیین شده ارائه میدهد که در نهایت میتواند منجر به افزایش امواج مغزی شود برای مثال تحریک با فرکانس 10هرتز، افزایش موج آلفا را در پی خواهد داشت.
تحریک الکتریکی فراجمجمهای با جریان پالس (tPCS): در این روش، جریان به صورت پالس ارائه میشود که شامل چند میلی ثانیه تحریک و چند میلی ثانیه عدم تحریک است.
تحریک الکتریکی فراجمجمهای با جریان مستقیم نوسانی (OtDCS): زمانی که در تحریک tACS برای جریان خروجی، مقداری offset تنظیم شود، جریان خروجی میتواند شامل یک جریان مستقیم و مابقی به صورت جریان سینوسی بر اساس فرکانس تعیین شده باشد.
تحریک الکتریکی فراجمجمهای با نویز تصادفی (tRNS): در این نوع تحریک، فرکانس ارائه شده دائماً در حال تغییر خواهد بود که میتواند در نهایت منجر به تغییر تحریکپذیری نورونی در منطقه موردنظر شود.