۱۴۰۳ شنبه ۳ آذر

مصاحبه تخصصی با سرکار خانم دکتر «صفورا ترک لادانی» به مناسبت روز جهانی زن (8 مارس)

مصاحبه تخصصی گروه پژوهشی «چهره دیگر حقوق بشر» دانشگاه اصفهان با سرکار خانم دکتر «صفورا ترک لادانی» به مناسبت روز جهانی زن (8 مارس)

به‌منظور پاسداشت روز جهانی زن مصادف با 8 مارس و تلاش‌های مستمر و چند سده‌ای این قشر والامقام در جامعه بشری به‌منظور استیفا و پاسداری از حقوق طبیعی و مدنی خویش در اقصی‌نقاط گیتی، گروه پژوهشی «چهره دیگر حقوق بشر» دانشگاه اصفهان مبادرت به برگزاری مصاحبه‌ای تخصصی در ارتباط با این موضوع نمود؛ مصاحبه‌ای که به زبان فرانسوی با حضور سرکار خانم دکتر صفورا ترک لادانی، عضو هیئت‌علمی گروه زبان فرانسه دانشگاه اصفهان و مدیر مؤسسه غیردولتی «مادر مهربان» برگزار گردید.

ترجمه متن کامل مصاحبه مزبور به زبان فارسی به شرح زیر می‌باشد:

سلام به همگی. امیدوارم حالتان خوب باشد. من صفورا ترک لادانی، مدرس و مدیرگروه زبان فرانسه دانشگاه اصفهان هستم. اینجانب همچنین مدیر مؤسسه غیردولتی (NGO) «مادر مهربان» می‌باشم. امروز می‌خواهم در ارتباط با روز جهانی زن مصادف با 8 مارس صحبت کنم. همان‌طور که می‌دانید، این روز برای زنان در سرتاسر جهان به دلیل دستاوردهای علمی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی‌شان در نظر گرفته شده است. اما زن چه جایگاهی در جهان دارد؟ نقش اصلی زنان در صحنة بین‌المللی چیست؟
همان‌گونه که می‌دانید، ما برای حقوق زنان در کالبد سازمان ملل متحد که در سال 1945 ایجاد شد، اهمیت زیادی قائل هستیم. اما آیا این احترام و اهمیت کاملاً با حقوق زنان مرتبط است؟ ما به‌خوبی می‌دانیم که کنوانسیون‌های متعددی در ارتباط با حقوق زنان وجود دارد؛ به‌عنوان‌مثال، در سال 1948 در حدود 20 کنوانسیون مرتبط با حقوق زنان وجود داشت. به‌طورکلی اگر با دقت بسیار به دوره‌های مربوط به حقوق زنان نگاه کنیم، سه دوره قابل‌مشاهده هستند:
دوره اول، دوره «حمایت» است؛ یعنی در آن زمان، ما زن را فردی می‌دیدیم که می‌بایست توسط دیگران محافظت شود. زن به‌عنوان یک مادر یا یک همسر تصور می‌شد، نه به‌عنوان موجودی که می‌تواند به‌عنوان‌مثال در جامعه فعالیت اجتماعی داشته باشد. قوانینی وجود داشت که برای زنان منعقد شده بود؛ مثلاً باید از کارهایی که برای زنان بسیار سخت تلقی می‌شد، همچون کارهای روزانه یا کارهای خاص دیگری که برای زنان سختی زیادی ایجاد می‌کرد، پرهیز می‌شد.
دوره دوم، دوره «اصلاح» است. در آن زمان، زنان به‌عنوان یک گروه جداگانه در جهان ‌دیده می‌شوند؛ یعنی می‌گفتند زن با مرد برابر نیست، اما این امر را می‌بایست از منظر دیگری مشاهده کرد؛ یعنی یک دیدگاه متفاوت؛ بنابراین، در این دوره قوانینی منعقد می‌شوند که همچنان از زنان حمایت شود، اما نگاه به زن تغییر می‌کند؛ برای مثال، قانون تابعیت (شهروندی) برای زنان متأهل در سال 1957.
اما یک دوره دیگر نیز وجود دارد و با دو دوره قبل کاملاً متفاوت است که دوره «نه به تبعیض علیه زنان» است. در این دوره به زن همچون مرد نگاه می‌شود، یعنی زن برابر با مرد در نظر گرفته می‌شود.
اما در نهایت هیچ‌کدام از این دوره‌ها نمی‌توانند وضعیت خاصی را برای زنان ایجاد کنند. چرا؟ چون، من معتقد هستم که زن در «ذات» خود مانند مرد است. ما به‌خوبی می‌دانیم که در فرهنگمان، به‌عنوان نمونه از نظر اسلام زن و مرد مساوی هستند؛ یعنی حقوق هر فرد مرتبط با «جنسیتش» نیست، بلکه به «ذات» آن فرد مربوط می‌شود. به همین دلیل است که من تفکر خود را به تبلیغ ایده‌ها و افکاری که پیرامون «انسان» است، معطوف کردم.
در همین راستا، اینجانب سازمان «مادر مهربان» را ایجاد کردم. «مادر مهربان» یک سازمان جهانی برای دفاع از حقوق بشر است که به حمایت از صلح و آرامش و آسودگی در سراسر جهان اختصاص دارد. من در این سازمان تمایل دارم از عقاید یک زن محافظت کنم، اما این زن کیست؟
این زن «فاطمه زهرا» (س) است و این فرصت را به ما می‌دهد تا نگاهی دوباره به زنان داشته باشیم. ما خوب می‌دانیم که دنیا یک خانواده بزرگ است و مردم همیشه نقش حمایتی «مادر» را باور دارند و می‌پذیرند. اگر نگاه ویژه‌ای به زندگی و شخصیت این زن داشته باشیم، به‌خوبی می‌بینیم که وی مصداق نوع‌دوستی، سخاوت و مسئولیت‌پذیری در قبال دیگران است.
رویکرد تعاملی او با پدیده‌ها، افراد و موقعیت‌ها، کاملاً در زندگی مدرن قابل‌اجرا است. سازمان ما تلاش دارد تا به‌منظور برقراری صلح اجتماعی و جهانی، برنامه‌هایی سطح بالا در سرتاسر جهان ایجاد کند. این چیزی مهم برای بشریت است.

بسیار سپاسگزارم

ویدیو مصاحبه

تاریخ:

1402/12/26

تعداد بازدید:

262

منبع: